Tags
‘i like your video please add me op skype’, las ik onlangs tot mijn verrassing op google+. Niet omdat dit zo’n verrassend zinnetje is, of zulk hoogstaand Engels. Wel omdat het afkomstig was van mijn 9-jarige dochter, die nooit 1 les Engels heeft gehad, die wij ook absoluut niet meertalig opvoeden en die ook geen Engelstalige vriendjes heeft van wie ze dit kan leren. Aan ons komt ze af en toe weleens vragen wat een bepaald woordje betekent, meer niet. En toch schrijft ze zo’n zinnetje, met eigenlijk amper fouten in. Wel, ik vind dat knap.
Toen ik die leeftijd had, vond ik vreemde talen al best fascinerend (in de praktijk Engels en Frans, en een vleugje Kroatisch, zie hiervoor Milfjes 10 voor taal-blog). Ik herinner me nog hoe ik een op video opgenomen tekenfilm, Gullivers reizen, minuut voor minuut op pauze zette, en dan woordjes uit de tweetalige ondertiteling overschreef ‘reus’ = ‘géant’, ‘strand’ = ‘plage’ enz. Ik had al gauw een heel lijstje dat ik kende, voor ik ooit in Frankrijk was geweest of op school les Frans kreeg. Het gesproken Engels van de film, dat was wat hoog gegrepen en kwam dus niet op het lijstje terecht. Via het Eurovisie Songfestival leerde ik tweetalig tellen tot twaalf (douze points – twelve points) plus de namen van de deelnemende landen, in twee talen (Joenaaitet kingdom – Rwajoomunie), in schrift en klank. Naast muziek waren dit mijn allereerste bronnen voor andere talen.
Nu vrijwel alle tekenfilms gedubd zijn (in het Vlaams èn in het Nederlands) en het songfestival vrijwel eentalig Engels is geworden, zijn deze taalbronnen maar een fractie meer van wat ze geweest zijn. Maar geen nood, mijn 9-jarige heeft dus net bewezen dat er nieuwe zijn. Internet. En dan vooral: spelletjes, liefst de interactieve waarvoor je met je medespelers kunt (of moet) chatten. Lekker internationaal, en dus in het Engels. In haar geval (en vele anderen met haar) gaat het meer concreet over Minecraft, een spel dat grafisch heel rudimentair is en waar je vooral moet bouwen, dieren houden en ‘verwerken’ en zombies verjagen. Het leuke is dat je op bezoek kunt gaan in de ‘wereld’ van iemand anders, en die een handje helpen met bv. het blussen van brandjes en de jacht op monsters. En daar is dus communicatie voor nodig. Vaak kan het in het Nederlands, maar als je je netwerk echt groot wil maken, kan je niet om het Engels heen. Ze leert het vanzelf, die dochter van mij. Door te lezen, te luisteren (massa’s filmpjes op Youtube die op de een of andere manier met Minecraft te maken hebben), te interpreteren, af en toe eens een woordje uitleg te vragen en te imiteren. Dus eigenlijk door op een volstrekt natuurlijke manier met de taal om te gaan. Ook de motivatie is een heel sterke: communiceren, contacten leggen. Nu moet ik zeggen dat mijn dochter een flinke dosis taalgevoel heeft, en een goed oog (en geheugen) voor woordbeelden. Ook in het Nederlands spelt ze vrijwel foutloos nog voor ze de spellingregels heeft geleerd, puur op woordbeeld.
Het is mooi, vooral omdat het zo spontaan gebeurt. En ik hoop stiekem dat ze op die manier de smaak van het talen leren en vergelijken op zich te pakken krijgt. Als ik nu zie hoe ze de Vlaamse, Nederlandse en Engelse versie van de jongste disneyfilm Frozen naast elkaar legt, en het Vlaams en Nederlands met elkaar vergelijkt op kwaliteit van vertaling (volgens haar), dan word ik stiekem toch een beetje warm vanbinnen. Wat denk je van: ‘zeg, in Nederland hebben ze snowman vertaald door sneeuwpop. En in het Vlaams door sneeuwman. Dat is toch veel juister, sneeuwman? Ha ja, want het Engels is snowMAN.’ 😉