Tags

Nog niet zo lang geleden vertelde ik over mijn periode bij de Taaltelefoon. Gisteren las ik het nieuws dat de Taaltelefoon ‘op het hakblok ligt‘. Je kan je voorstellen dat ik flink geschrokken ben. Maar totaal onverwacht was het nieuws niet, helaas.

Tijdens de maanden dat ik er werkte, was er al een herstructurering aan de gang. Twee departementen worden samengevoegd, en dat betekent besparen. In de praktijk zijn er heel wat diensten afgestoten, uitbesteed of samengevoegd. De situatie van de Taaltelefoon was toen onzeker. Omdat de dienst per decreet is opgericht, kan ze niet zomaar worden afgeschaft. Maar uitbesteden kan in principe wel, en dat is net wat de secretaris-generaal (het hoofd van het departement), voor ogen heeft.

Dat klinkt goed, want dan verdwijnt de Taaltelefoon niet. Maar in de praktijk is het toch niet zo eenvoudig. De Taaltelefoon is immers geen bedrijfsrestaurant waar je een externe gerant in kunt zetten en toch de garantie behouden dat de dienstverlening optimaal blijft. Taaladvies, dat betekent kennis, expertise, knowhow. Op dit moment heeft geen enkele organisatie in Vlaanderen net die expertise in huis. Zelfs ik niet. Tot die ontdekking ben ik zelf gekomen nadat ik er 7 maanden gewerkt heb. Er zijn zeker bedrijven in Vlaanderen die taalexpertise hebben en taaladvies geven. Maar het gaat daar om een ander type dienstverlening. Je kan er je teksten laten doorlichten, hulp krijgen bij helder schrijven en workshops volgen. Maar wat die bedrijven niet doen, is losse, specifieke taalvragen beantwoorden. Meer nog, voor hun eigen lastige kwesties doen ook zij beroep op de Taaltelefoon. Of op de website van de Taalunie, taaladvies.net. Maar dat komt op hetzelfde neer. De taaladviseurs van de Taaltelefoon beantwoorden immers ook de (Belgische) vragen die via die website worden gesteld, en werken mee aan de opbouw van die site.

De Vlaamse overheid is per decreet verplicht een taaladviesdienst voor de burger in te stellen. Als ze die niet zelf organiseert, moet ze die financieren. Op dit moment is er een dienst die uitstekend werk levert en die het vertrouwen geniet van duizenden taalgebruikers, waaronder heel wat taalprofessionals. Dat vertrouwen en die expertise zouden verdwijnen bij een uitbesteding, en het zou jaren van investeringen vragen om weer op het huidige niveau te komen. Dat is allesbehalve een besparing.

Donderdag komt deze kwestie ter sprake in het Vlaams parlement. Politicus Bart Caron zal er minister van Cultuur Sven Gatz een vraag over stellen. Ik hoop van harte dat de minister zal inzien dat een uitbesteding van deze dienst helemaal geen besparing is. En dat de taalgebruiker hier niet op zit te wachten.

Meer over de werking van de Taaltelefoon nu: https://taaldenker.wordpress.com/2015/04/14/minder-vragen-voor-de-taaltelefoon/